In Tsjechië vonden het Europees Kampioenschappen voor de U23 plaats. Ik mocht op beide disciplines uitkomen, het tijdrijden en de wegwedstrijd.

Europees kampioenschap Tijdrijden

Het Europees Kampioenschap tijdrijden was een geslaagde dag! Het parcours was vrij zwaar. Kort gezegd reed je eerst 6 kilometer op en hierna 6 kilometer omlaag. Dit hebben wij twee keer mogen doen, dus in totaal 24 kilometer. Het was een lastig parcours om in te delen omdat je omhoog meer vermogens moest leveren als normaal en omlaag minder vermogens kon leveren. Al met al denk ik dat ik het goed heb gedaan. Een 7^e plaats als 2^e jaars U23 kan ik trots op zijn! Mijn landgenote Aafke Soet  wist de overwinning te pakken!

Europees Kampioenschap Wegwielrennen

Wat een parcours kregen wij hier voorgeschoteld. Wat op google streetview vlak leek, bleek in het echt 10 % omhoog te lopen. Meteen vanaf de start ging je 800 meter kasseien omhoog met een gemiddeld stijgingspercentage van 11%. Hierna ging je kort een stukje omlaag en dan kwam er een klim van ruim 3 kilometer. Dit betekend op een ronde van 10 kilometer dat je 3800 meter omhoog gaat. Ik heb oprecht nog nooit zo’n zwaar parcours gezien. Vanaf de start werd er meteen doorgereden en werden de groepen gemaakt. Er waren al snel 3 koploopsters waaronder Aafke. Hierachter zat een groep van zo’n 30 meiden. Halverwege de wedstrijd moest ik deze groep laten gaan maar ik besloot om een tempo te blijven rijden, een soort tijdrit. Ik kwam 3 rondes voor het einde terug bij de groep voor plek 3. Het waren inmiddels nog maar zo’n 20 meiden. Toen ik aansloot gingen ze direct weer aanvallen. De groepen vielen weer uit elkaar en ik kon niet mee. Wederom besloot ik mijn eigen tempo te rijden en in de laatste ronde kwam ik terug bij de groep voor plek 8. Ik heb zo ontzettend afgezien in de finale ronde. Ik ben uiteindelijk 15^e geworden. En mijn ploeggenootjes 7^e en 2^e. Al met al een goed resultaat voor Nederland! Na de finish was het even iets minder. Ik ben gaan zitten omdat ik er niet helemaal bij was. Vervolgens wilde ik op staan en ging ik bijna van mijn eigen. Een paar minuten later dacht ik dat het wel weer ging en dat ik naar de auto kon lopen maar zodra ik opstond viel ik flauw. Een combinatie van een enorm zwaar parcours, hele warme temperaturen en een niet zo’n goede voorbereiding (maagproblemen Krasna Lipa) was het allemaal net iets te veel van het goede. Mijn hoofd wilde iets meer als dat mijn lichaam aankon op het moment. Ik ben afgevoerd naar het ziekenhuis. Ze hebben alle tekorten proberen aan te vullen met infuuszakken.  Later in de avond ben ik terug naar het hotel gegaan. Alles was weer onder controle.

van links naar rechts: Aafke Soet, Lorena Wiebes, Nina Buijsman, Marjolijn van ’t Geloof, ik en Yara Kastelijn