Al een tijdje keek ik naar deze wedstrijd uit. Het Europees Kampioenschap in eigen land. Veel bochten, lastige klinkerwegen en regen beloofde een mooie wedstrijd.

Na een goede trainingsperiode in Livigno, Italië, heb ik Beneladies gereden. Vanuit deze wedstrijd merkte ik dat het met de power goed zat maar dat ik een beetje snelheid miste. Dit was goed om te weten zodat ik er nog aan kon werken in de laatste 2 weken richting het EK. De afgelopen 2 weken heb ik vooral snelheidstraining gedaan. Korte en krachtige trainingen. Vorige week hebben wij het parcours nog verkend met het nationaal team. Het beloofde een mooie wedstrijd te worden met een mooi team. En dan was het toch echt tijd voor het EK.

Voor de start had ik een lekke band. Na een wielwissel moest ik uiteindelijk mijn fiets wisselen. Een beetje stress maar ik probeerden zo kalm mogelijk te blijven. De eerste ronde probeerde we meteen alles te forceren. Hier merkte we al snel dat het geen makkelijke wedstrijd zou worden. Na de eerste ronde zat ik te ver van achter, een beetje voorzichtig en bang vanwege de natte bochten en vele valpartijen. Na de 2e ronde zette ik het knopje mentaal om en in plaats van achtervolgen kon ik zelf mee de koers maken. Ik zat vaak in de aanval en het Nederlands team werkte enorm goed samen.We hebben nooit in de achtervolging gehoeven omdat er telkens iemand van de selectie alert reageerde. Ik ben dan ook super tevreden met de wedstrijd. Je komt voor goud maar als je de doelen behaald die je vooraf stelt, moet je gewoon tevreden zijn. In de finale wist Lonneke nog 3e te worden. Dit was als een kers op de taart na een goede wedstrijd vanuit alle meiden. De wedstrijd werd gewonnen door Letizia Paternoster. Zelf werd ik nog 12e.

Nederlands Team:

Amber van der Hulst, Nicole Steiginga, Maaike Boogaard, Nina Buijsman, Lonneke Uneken, Karlijn Swinkels