Wat fijn om weer terug te zijn in het peloton. Inmiddels heb ik al 6 wedstrijden gereden sinds de herstart van het seizoen en daar mag ik niet over klagen. De vorm is goed. Natuurlijk zijn er altijd verbeterpunten, maar voor nu ben ik tevreden.

Weekendje Frankrijk

Vorig weekend ben ik voor het eerst weer met de ploeg weggeweest naar een wedstrijd als renster. Een beetje zenuwachtig, dat was ik wel, maar ik ging er ook heel nuchter in. Ik ging doen wat ik kon en meer zat er dan op dat moment niet in. Gelukkig viel het me erg mee.

De eerste dag was een wedstrijd met erg zware omstandigheden. Het was namelijk meer dan 40®C en we kwamen van ongeveer 20®C af uit Nederland. Dat was een groot verschil en hakte er daarom bij iedereen ook wel in. Er werd redelijk hard gereden in het begin voor dat het klimmen begonnen. Op het moment dat ik voorin wilde zitten, zat ik ook voorin en dat was voor mij al een doel op zich. Op de klimmen zelf mistte ik nog wat power om echt mee te kunnen. Of dit kwam door de warme weersomstandigheden? Dat was de vraag.

Die vraag werd de dag er op al vrij snel beantwoord. Het antwoord was namelijk; Ja. Ik wilde heel graag voorin starten, omdat er in het begin van de wedstrijd een aantal zware en steile klimmetjes op de agenda stonden. Dit deed ik ook en daardoor zat ik gelijk goed mee in de wedstrijd. De klimmen kwam ik goed over en bleef zo voor de breuken in het peloton. Boven op de laatste klim reed er een groepje weg met daarbij alle UCI ploegen die aan de start stonden, behalve onze ploeg. Ik had de kans om mee te springen, maar koos ervoor om dit niet te doen, omdat ik bang was om mezelf op te blazen. Het was een moeilijke keuze, maar achteraf wel een slimme zet. We hadden een probleem; we zaten er niet bij. Dit moest opgelost worden, maar hoe? Op een gegeven moment kwam Alé Cipollini naar voren met de vraag of we mee wilden rijden en dat wilde wij wel. Samen hebben we het gat, dat inmiddels al 3,5 minuut was, gedicht. Wat al een hele prestatie op zich was. We hebben echte teamwork laten zien en dit resulteerde in een hele mooie 6^e plek voor Belle de Gast in de sprint.

Haasdonk

Afgelopen vrijdagavond stond ik aan de start in Haasdonk. Een wedstrijd over 85 kilometer. Ook hier stond ik vooraan bij de start met als doel om bij een ontsnapping in het begin van de wedstrijd te zitten. Gelukt, maar de ontsnappingen die in het begin van de koers plaatsvonden hielden geen stand. Op een gegeven moment was er een ongelukkige valpartij waar veel meiden bij lagen. Ook ik, omdat ik net niet op tijd stil stond. Bidons zoeken en zo snel mogelijk weer op de fiets. Met een scheef stuur terug kunnen rijden naar het peloton en precies toen ik aan sloot was er weer een valpartij, waardoor we met een groep weer op een achterstand kwamen te liggen. Weer dicht kunnen rijden, maar op dat moment was er net een groepje van 6 weggereden die het tot het eind heeft volghouden. In de sprint werd ik nog 10^e wat dus resulteerde in een 16^e plaats. Erg tevreden en sterk gereden.

Volgend weekend reis ik weer af naar Frankrijk om de wedstrijd in Plouay te rijden.

•