Valencia, de eerste meerdaagse van het seizoen en wat voor een!

Het is altijd een spannend moment. Iedereen is nerveus, de ploegensamenstellingen zijn verandert en er blijft altijd de vraag in je achterhoofd hangen: “hoe ben ik de winter uit gekomen?”.

De editie van dit jaar was uitdagend. Tegelijkertijd is het een mooie kans om alle aspecten van het wielrennen te trainen. Klimmen, sprinten, positioneren, lead outs, communiceren etc.

Ons seizoen kan niet beter beginnen. In de eerste wedstrijd een podiumplek voor de ploeg. Anouska en ik kwamen beide in de eerste groep over de klim. In de finale kon ik haar in de juiste positie brengen, waardoor Anouska de eerste podiumplek kon binnenhalen. Zelf werd ik nog 7e. 

De tweede dag was voor mij persoonlijk een lastige dag. Net voor de eerste klim kreeg ik materiaalpech, waardoor ik de hele koers achter de feiten aan reed. Gelukkig kon Noemi onze dag redden met een 11e plaats.

De derde etappe was de koninginnenrit. Het was een dag waar we de hele tijd voorin te vinden waren. Tijdens de wedstrijd waren er twee tussensprinten. Hier kon ik nog mooi sprintpunten meepakken wat weer extra kansen heeft geboden voor de laatste dag.

De laatste etappe was super leuk. Ik kon met hulp van mijn teamgenoten mooi de sprinttrui bemachtigen. Hierna kwam een klim waar we als ploeg goed overheen kwamen. In de finale werd het een sprint van een uitgedund peloton. Het ging niet perfect in de finale, ik moest van ver komen en werd 7e, maar dit smaakt naar meer!

Al met al is het natuurlijk fantastisch om het seizoen zo met elkaar te beginnen. Elke renner is altijd opzoek naar bevestiging. Om zelf met 2 top 10 noteringen en de sprinttrui naar huis te mogen gaan geeft een super gevoel voor de voorjaarsklassiekers.